POPROWADZIŁY MNIE KRONIKI AKASZY

- Czy już po twojej pierwszym styczności z Kronikami wiedziałaś, że właśnie tego szukałaś w życiu?
- Myślę, że tak. Kiedy pierwszy raz na warsztatach otworzyłam swoje Kroniki Akaszy od razu poczułam ulgę… jakbym wreszcie była w domu i znalazła to, czego szukałam. Mistrzowie i Nauczyciele Kronik od razu zaczęli do mnie mówić i rozpoczęłam z nimi pierwszą rozmowę. Osoba prowadząca zajęcia potwierdziła moje odczucia. Powiedziała, że Mistrzowie bardzo się cieszą, bo tak długo na mnie czekali, a teraz mogą wreszcie ze mną porozmawiać. Moją pierwszą nauczycielką, która otworzyła przede mną świat Akaszy była Amerykanka Maureen Saint Germain. Potem poznałam kolejne osoby pracujące z Kronikami: Meksykanina Ernesto Ortiza, Bułgara Milusza Kadieva, Greczynkę Athenę Santoriniou oraz Gabriellę Orr. Tej ostatniej szczególnie dużo zawdzięczam, gdyż w pewnym momencie z uczennicy przeistoczyłam się w osobę współprowadzącą zajęcia. Od 2017 roku razem podróżowałyśmy prowadząc wspólnie seminaria. Tak właśnie trafiłam do Polski, którą odwiedziłam jeszcze przed pandemią. Kiedy w Warszawie, pierwszy raz weszłam na salę, w której miały odbywać się zajęcia to nie mogłam powstrzymać łez. Wzruszyłam się, gdyż poczułam piękną energię płynącą od osób, które przybyły na to seminarium. Być może łączą mnie z Polską poprzednie wcielenia, albo odczułam rodzaj kulturowej i historycznej wspólnoty, jaka panuje w krajach słowiańskich. Były to niezwykle udane zajęcia, dlatego bardzo się cieszę, że po pandemicznej przerwie mogę wrócić do odwiedzania waszego kraju.
Od czasu, kiedy pracuję z Kronikami Akaszy moje życie nie jest już takie samo. Mogę nawet zaryzykować stwierdzenie, że są to najlepsze lata życia: mam rodzinę, dobre zdrowie, świetną pracę i stabilną sytuację finansową. Przy okazji dużo podróżuję po świecie, realizując pasję poznawania nowych kultur, niezwykłych miejsc i odległych krajów. Dzięki kontaktom z Mistrzami i Nauczycielami nigdy nie czuję się samotna, dodatkowo wiem, że jestem kochana, prowadzona i wspierana w trudnych sytuacjach. Mogę zadać Kronikom nurtujące mnie pytanie i mam świadomość, że zawsze otrzymam inspirująca odpowiedź, dzięki której wyjdę obronną ręką nawet z najtrudniejszej sytuacji. Dzieje się tak, gdyż Kroniki pomagają mi spojrzeć na życie z perspektywy mojego wyższego ja, dzięki czemu poszerzam swoje pole widzenia, mając szansę na dostrzeżenie subtelnego wzoru, jaki rysują koleje mojego losu.

- Myślę, że takie wzniesienie się ponad codzienność jest bardzo użyteczne, szczególnie w dobie ogólnoświatowej pandemii.
- To fakt, ostatnie lata były bardzo trudne dla wielu osób na całym świecie. Wirus covid-19 oraz wojna na Ukrainie wprowadziły w nasze życie dużo zmieszania, lęku i niepewności. Dzięki rozmowom z Mistrzami i Nauczycielami uspokoiłam się i zaczęłam rozumieć, co się dzieje. Otrzymałam odpowiedzi z różnych perspektyw i punktów widzenia. Jako ludzkość, jesteśmy w trakcie niezwykle trudnej lekcji, którą musimy przepracować, nie tylko pod względem ewolucyjnym ale także karmicznym. Należy jednak pamiętać, że kiedy przechodzimy przez jakąś trudną, pełną bólu, sytuację, to możemy wynieść z niej, albo poczucie krzywdy i cierpienia albo impuls prowadzący do rozwoju i duchowego wzrastania.
Chciałam wiedzieć, kiedy świat wróci do normalności, na co Mistrzowie Kroniki Akaszy odpowiedzieli mi – „Ale o jakiej „normalności” mówisz. Czy pragniesz wracać do świata pełnego wojen, cierpienia i wielu ludzkich tragedii”. Zrozumiałam, że nasz świat nie był „normalny”, tylko my zdążyliśmy się do niego przyzwyczaić. Takie globalne wydarzenia, jak pandemia są także dobrymi okazjami, żeby coś zmienić, bo przecież nasz świat nie był idealnie doskonały. I chociaż straciliśmy wolność podróżowania, to jednocześnie uzyskaliśmy dostęp do innych sposobów działania. Możemy zdalnie pracować, przy pomocy Internetu łączyć się z ludźmi z całego świata, zmienić swój styl życia lub inaczej zarządzać czasem. Biurowce, które jeszcze nie tak dawno były pełne ludzi obecnie świecą pustkami, a my nie tracimy czasu stojąc w porannych korkach. Z pewnością jest to element wielkiej świadomościowej rewolucji. Nadeszły czasy aktywnego działania, w których trzeba coś zrobić, aby przywrócić normalność. Nasz świat będzie takim, jakim stworzą go ludzie.

- Opowiedz nam o swojej metodzie pracy z Kronikami Akaszy?
- „Zaglądanie” do Akaszy stało się ostatnio bardzo popularne. Możemy kupić wiele książek poruszających ten temat lub zapisać się na najróżniejsze zajęcia. Czasem trudno się w tym odnaleźć, szczególnie, że nie wszystkie oferowane kursy są takiej samej jakości.
Ścieżka, którą osobiście podążam oparta jest na modlitwie oraz naukach jakie otrzymał zwykły teksański księgowy Johnny Prochaska, którego rodzina przybyła do Ameryki prawdopodobnie z Czech. Pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku Prochaska pojechał służbowo do Meksyku. W czasie pobytu w Mexico City, w czasie wolnym wybrał się na spacer po tym fascynującym mieście zbudowanym na ruinach azteckiego Tenochtitlan. Nogi same zaprowadziły go do jakiegoś domu, na progu którego spotkał kobietę, którą już od trzech lat widywał w swoich snach.
Rysy twarzy starszej pani świadczyły o tym, że w jej żyłach płynie krew potomków starożytnej cywilizacji Majów. Gospodyni przyjęła Prochaskę z otwartymi ramionami, opowiedziała mu także o swoich przodkach, którzy zgodnie z dawną legendą przybyli na Ziemię z gwiazdozbioru Plejad przywożąc ludziom wiedzę, znaną obecnie jako Kronika Akaszy. Kiedy cywilizacja Majów upadła, na Ziemi pozostało zaledwie kilku kapłanów stojących na straży czystości tej świętej wiedzy i będących w posiadaniu klucza zapewniającego dostęp do tych bezcennych Kronik. Kobieta zabrała Johnnego Prochaskę do leżącego na północny wschód od miasta Meksyk starożytnego kompleksu budowli azteckich nazywanego Teotihuacan, gdzie znajdują się dwie niezwykły kamienne piramidy: Słońca i Księżyca. Podczas nocnego rytuału Prochaska dostrzegł, że wokół jego głowy pojawił się fragment majańskiego kodeksu z modlitwą otwierającą Kroniki Akaszy. Wiedza zawarta w kodeksie została zapisana w jego czakrze korony oraz czakrze serca. Po tym wydarzeniu księgowy postanowił poświęcić dalsze swoje życie pracy z Kronikami Akaszy. Udało mu się także przetłumaczyć modlitwę otwierającą na język hiszpański, a potem na angielski. Kiedy Prochaska powrócił do rodzinnego Teksasu rozpoczął szerzenie wiedzy o Kronikach Akaszy, nie prowadził jednak kursów, lecz jedynie nauczanie indywidualnie. Jedyną jego uczennicą, która zdecydowała się na dalszą popularyzację tej wiedzy i pracę w oparciu o modlitwę była Mary Dean Parker. Swoje zajęcia prowadziła ponad trzydzieści pięć lat kształcąc większość obecnych nauczycieli pracujących z Kronikami Akaszy. W późniejszych latach modlitwa Johnniego Prochaski została przetłumaczona na niemiecki, polski, bułgarski i inne języki.