- Paranormalne zdolności powróciły w dziewięć lat później kiedy zaczęłam wchodzić w wiek dojrzewania. W niezwykle wyrazistych snach obserwowałam co wydarzy się za kilka dni, kilka tygodni, a nawet kilka lat. Odczuwałam także, że w moim ciele przebudza się jakaś energia. Miałam wrażenie, że w nocy wokół mojego łóżka gromadziły się jakieś istoty, które nie tylko mnie dotykały ale również tak mocno przyciskały do pościeli, że wcale nie mogłam się ruszyć. Przepowiednie, które wtedy odbierałam były zazwyczaj intuicyjnymi ostrzeżeniami związanymi z rodziną i najbliższym kręgiem przyjaciół.

Pierwotne pole nazywane przez starożytnych mędrców Kroniką Akaszy otacza nas, przenika i jest nami samymi. W polu tym zapisane są wszystkie informacje, cała doświadczona przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Wszystkie te płaszczyzny czasowe dzieją się jednocześnie i dzięki temu mamy do nich dostęp, gdyż rozgrywają się w jednym nieskończonym "teraz" niczym niezliczona ilość warstw wibracji, które przenikają się wpływając wzajemnie na siebie.

​To nie system powinien nas prowadzić, ale nasza wewnętrzna intuicja. Zbyt często spełniamy oczekiwania innych: rodziców, nauczycieli, pracodawców. To oni nadają ton naszemu życiu. Mówi się, że w pierwszej połowie naszego życia, żyjemy pod dyktando rodziców, a w drugiej dla naszych dzieci. Brakuje miejsca dla siebie i własnej przestrzeni, w której żyjemy własne życie.

- Dla mnie Akasza to swoiste wielowymiarowe pole energetyczne, które jest interaktywne, więc może się z nami komunikować. Co ciekawe wiele osób dociera do zapisów Kroniki Akaszy intuicyjnie, w chwili wykonywania różnych praktyk medytacyjnych lub całkiem przypadkowo. W moim przypadku opanowałam komunikowanie się z Kroniką Akaszy i odczytywanie jej zapisów odnoszących się do dowolnego fragmentu czasu i przestrzeni. Robię to, aby otrzymać informację, która pomoże nam rozwiązać jakiś konkretny problem - Gabrielle Orr.

Zazwyczaj ludzie przeżywają swoje inkarnacje oraz równoważą energie poprzednich wcieleń dokładnie tak, jak sobie to zaplanowali. Życie, określane mianem "porażki" z punktu widzenia osobowości, jest często kwalifikowane jako sukces z punktu widzenia duszy. Większość dusz planuje swe życiowe wyzwania tak, aby służyć innym. To pragnienie stanowi fundamentalny aspekt naszej prawdziwej natury.

- Największą przeszkodą były moje własne obawy. Musiałam sama siebie przekonać, że wkroczenie na ścieżkę rozwoju duchowego jest prawdziwym celem mojej duszy. Czułam, że wiąże się to z wielką odpowiedzialnością nie tylko dotyczącą mojej własnej osoby, ale także wszystkich innych ludzi, z którymi chciałam pracować i im pomagać.

 - Kiedy się komuś przyglądam, przed moimi oczami pojawia się wirtualna matryca zawierająca wszystkie energetyczne połączenia i zależności pomiędzy ta osobą, a innymi członkami jej rodziny. Widzę charaktery oraz zachodzące relacje rodzinne między przodkami, rodzicami, rodzeństwem, współmałżonkami i dziećmi. Pojawiają się także dusze zmarłych lub nie narodzonych jeszcze dzieci, kochankowie, prawdziwi biologiczni rodzice wychowywanego w małżeństwach potomstwa, a nawet osoby usunięte poza nawias tej energetycznej struktury.

- Człowiek jako byt wielowymiarowy i wielopoziomowy przychodzi doświadczyć życia w świecie materii, aby czegoś się nauczyć i coś zrozumieć. Podnieść poziom świadomości i przybliżyć się do Stwórcy, który jest doskonałością. Natomiast kiedy człowiek zapomni o celu swojej duszy i zatraci się w codziennym, materialnym życiu, zaczyna otrzymywać różnego rodzaju upomnienia, początkowo drobne i prawie niezauważalne, potem coraz mocniejsze, takie jak ból, choroby czy depresje. Wszystkie te sygnały zmuszają nas do zastanowienia się, zrozumienia i podjęcia pracy nad sobą.

Dziewczęta i młode kobiety od swoich najmłodszych lat przechodzą w rodzinie i społeczeństwie ciągłą indoktrynację prezentującą wzorzec idealnego mężczyzny. Bajki i filmy pełne są opowieści o księżniczkach zdobywanych przez królewiczów galopujących na białych rumakach lub o nieśmiałych lecz jakże wartościowych dziewczynach ratowanych przez komiksowych super bohaterów.

Odczyty Planu Duszy to przede wszystkim spotkania osobiste z ludźmi poszukującymi rozwoju. Jest to też znakomite narzędzie do zrozumienia siebie, swoich najbliższych, dzieci, partnerów lub kolegów z pracy. Dowiadujemy się dużo o sobie, o swoich silnych i słabych stronach, mamy też szansę właściwie zareagować na przejawiające się w nas energie, to co słabe wzmocnić i wspierać, a to co nieharmonijne zneutralizować lub wykorzystać w pozytywny sposób.

Kiedy zrozumiałam, że mój powrót do zdrowia zależy od tego, jak szybko uda mi się wyciszyć wewnętrznie, zaczęłam bardzo intensywnie medytować. Codziennie medytowałam więcej niż godzinę wprowadzając się w stan wyciszenia z otwartymi oczami. Po pewnym czasie nie musiałam nawet skupiać wzroku na jakimś punkcie, tylko bardzo szybko przełączałam się z rzeczywistości zewnętrznej na wewnętrzną. To co robiłam ze swoim wzrokiem i umysłem można porównać do stanu skupienia, w którym staramy się dostrzec zarysy jakiegoś przedmiotu ukrytego na obrazku 3D. Im więcej oglądamy takich obrazków, tym szybciej nasz umysł dostrzega zapisaną na nich trójwymiarową głębię.

​Wiele osób wychowano w przekonaniu, że nic nie mogą, są niewiele warci i z pewnością w życiu do niczego nie dojdą. Postrzeganie siebie jako istoty pozbawionej mocy wewnętrznej i potrzebnej do życia siły fizycznej sprawia, że tracimy do siebie zaufanie, a co za tym idzie także do własnej duszy. A przecież dusza mogłaby nam pomóc poradzić sobie w sytuacjach stresowych. Wystarczy, że zawierzymy duszy i pozwolimy jej realizować nasz Boski Plan czyli najlepszą alternatywę na to wcielenie oraz poprzez oddanie kontroli pozwolimy by nasze ego współpracowało z duszą w idealnej harmonii.

Poznając metafizyczną budowę ludzkiego ciała oraz odpowiadającym jej chorobom i przypadłościom możemy przeanalizować psychosomatyczne przyczyny każdego zachorowania i ustalić typ psychologiczny naszego klienta, a co za tym idzie zastosować właściwą terapię usuwającą źródło choroby, a przez to doprowadzić do całkowitego i trwałego uzdrowienia.

- Kwantowa energia uzdrawiająca jest wyjątkowo spójna i zgodna z moim ciałem. Wystarczy, że położę na kimś dłoń i ta energia od razu płynie. Nie muszę w żaden sposób jej aktywować. W zależności od potrzeby przesył energii może być silny i bardzo intensywny albo nad wyraz delikatny. Ponieważ uzdrawiające wibracje ciągle przenikają moje ciało zdarza się, że po wielodniowym seminarium, kiedy jestem zupełnie wyczerpany mimo wszystko nie potrafię zasnąć

Zanurzeni w wielkim energetycznym oceanie składającym się ze światła i wibrującej informacji mamy możliwość komunikowania się z wszelką materią. Jednak z jakiegoś niezrozumiałego powodu wolimy, aby za nas zrobił to ktoś inny. Nie tylko nie staramy się sami zapanować nad naszym zdrowiem, ale wolimy całą odpowiedzialność przerzucić na kogoś zupełnie obcego, kto z pewnością nie ma takiego rozeznania w tym co się z nami dzieje niż my sami.

Wiele osób, wstępujących na drogę rozwoju duchowego, za punkt honoru stawia sobie poznanie swoich poprzednich wcieleń, zwłaszcza, jeśli były to jakieś znane wcielenia. Niestety, wiedza dotycząca uprzednich inkarnacji jest „przywilejem”, który nie jest dany wszystkim z urzędu. W innym wypadku szpitale położnicze byłyby pełne niemowląt posiadających ciągłość świadomości i wiedzy zdobytej w poprzednich życiach.

Dobra prognoza może być iskrą, która doprowadzi do rozniecenia płomienia wewnętrznej przemiany. Wszyscy, którzy zajmują się rozwojem wewnętrznym wiedzą, że świat zewnętrzny, czyli to wszystko, co dzieje się wokół nas, jest odzwierciedleniem naszego wnętrza: tego jak myślimy, jakie mamy przekonania i jakie emocje w sobie skrywamy. Symbole zawarte w Tarocie i w Kartach Wewnętrznego Rozpoznania są w stanie dotknąć tego naszego schowanego świata, podświadomych i nieświadomych przekonań i tego wszystkiego, do czego nie potrafimy dotrzeć w normalny sposób.

Sporo osób zastanawia się, czy faktycznie planujemy nasze przyszłe życia jeszcze przed narodzinami i dlaczego to robimy. Powątpiewamy także w sens przeżywania wyjątkowo dramatycznych lub traumatycznych doświadczeń. Dlaczego właśnie takie wydarzenia zaplanowała sobie nasza dusza i jaki jest ich sens?

Giger nigdy nie zabiegał nadmiernie o popularność i nie pławił się w blasku reflektorów. Przez wiele lat mieszkał w tym samym domu niedaleko lotniska w Zurychu. Większość dziennikarzy, przed rozpoczęciem wywiadu, H. R. Giger osobiście oprowadzał po swoim mieszkaniu-muzeum jawiącym się niczym retrospektywna wystawa zapełniona dziwnymi i jedynymi w swoim rodzaju, ukrywającymi w sobie jakieś pociągające piękno obrazami, meblami oraz rzeźbami.